| BROES – BOTANIST |
|
||||
|
||||
.jpg) |
 (2).jpg)
Twee Vlaamse vrouwen en drie Vlaamse mannen vormen samen de folkformatie ‘Broes’ uit Gent. De oprichting van het kwintet dateert al van 2009 en in 2013 wonnen ze de ‘Dranouter Rootsrally’ als beste traditionele folkformatie. Op muzikaal vlak halen ze hun inspiratie uit de gypsy jazz- en Balkanmuziek maar ook Arabische, Ierse en Franse volksmuziek ligt aan de basis van hun zelfgecomponeerde nummers op het album “Botanist”, de opvolger van het in 2015 uitgebrachte debuutalbum “Route Du Soleil”.
‘Broes’ heeft in de voorbije jaren zowat overal ter wereld opgetreden op folkfestivals. Gitarist en bouzoukispeler Florian De Schepper, violiste Anouk Sanczuk, accordeoniste Elke De Meester, bassist Zjef Van Steenbergen en drummer Gielis Cautaers brengen samen elf nummers voor het album “Botanist” met Florian en Elke als de meest productieve componisten. De titels van de diverse tracks werden in verschillende talen gegeven, hoewel dat eigenlijk niet zoveel uitmaakt als er sowieso helemaal niet wordt gezongen bij deze nummers.
Op de bijgaande video hoort u de openingstrack “Kriekeniet” van dit album. In de titeltrack “Botanist” en in het nummer “Bekan Balkan” horen we overduidelijk de invloeden uit de Balkan- en de Arabische muziek met het door Elke De Meester bespeelde knoppenaccordeon en de viool als centraal staande instrumenten. Ook in het nummer “Suske” staat het toetseninstrument in het middelpunt van de belangstelling, naast de vioolklanken die gespeeld worden door Anouk Sanczuk. Onze favoriete track is echter “Valses Des Palmiers”, een heuse musette waarop in Parijs met veel plezier gedanst zal worden op dit accordeondeuntje.
Het is voor ons altijd even wennen aan een album vol instrumentale nummers in eenzelfde muziekgenre en dat is nu ook weer het geval met de plaat “Botanist” van ‘Broes’. Het lijkt ons dan ook eerder aangewezen om de verschillende tracks op diverse tijdstippen te beluisteren en zo een mogelijke verveling of gewenning te voorkomen. Woordspelingen in de titels van de nummers kunnen wel op onze goedkeuring rekenen. Zo verschijnt er een glimlach op ons gezicht bij songtitels als “Bekan Balkan”, “Hoeveel Costa” en “Solmitude”, de track waarmee dit album op een melancholische noot afsluit.
(valsam)